CHRC en Wodanseck slaan de handen ineen
Uit HoogenLaag van zondag 15-10-2017

HEELSUM-WOLFHEZE Voor CHRC en Wodanseck was het zaterdagmorgen tijd voor ´een bijzonder moment´. Bestuursleden van beide verenigingen waren in Heelsum bij elkaar gekomen voor het ondertekenen van een samenwerkingsovereenkomst tussen beide verenigingen. Omdat er bij beide verenigingen in twee leeftijdscategorieën te weinig spelers waren om een representatief team te kunnen gaan vormen werd er onderlinge toenadering gezocht en gevonden. Er werd besloten de handen ineen te slaan, met als gevolg dat er met twee combinatieteams aan de competitie deelgenomen kan gaan worden.

Dick Martens

In de bestuurskamer van CHRC werd eerst nader kennis met elkaar gemaakt. Voor CHRC werd vertegenwoordigd door Oswald Velthuizen (voorzitter), Önder Erzurum (penningmeester), Wim Vrolijk (jeugdcoördinator), Pascal Tiehuis (samen met Vrolijk jeugdleider) en Marcel Polman (technisch jeugd coördinator) en voor Wodanseck gaven Peter-Paul Cornielje (voorzitter) en Edwin Mulder (jeugdcoördinator) acte de présence. Toeval of niet, de koffie werd geserveerd in een houder met de tekst ´Omdat we er samen de schouders onder zetten´.

TOEVAL Het had het samenwerkingsmotto kunnen zijn en al snel bleek dat dat ook wel de insteek van het initiatief is geweest en uiteindelijk ook is geworden. Het initiatief kwam eigenlijk ´bij toeval´ tot stand. „Tijdens het paasvoetbal-toernooi kwam ik aan de praat met Egbert van der Weerd”, blikt Wim Vrolijk terug. „Ik kom zelf uit Wolfheze en Egbert heeft ook veel affiniteit met Wodanseck. En van het een kwam het ander.”

SLEUTELWOORD De beide voorzitters omarmden het initiatief direct en werd het verder uitgekristalliseerd. „Ons sleutelwoord bij CHRC is samenwerking”, aldus CHRC-praeses Velthuizen. „Wij staan daar als club heel transparant en open in. We zullen het toch samen moeten doen en dit is er weer een prachtig voorbeeld van. Zo hou je toch twee teams in stand en zorg je ervoor dat die kinderen kunnen blijven voetballen. Daar doe je het tenslotte allemaal voor.” Een conclusie waar collega-voorzitter Cornielje het roerend mee eens is. „Ik ben pas kortgeleden toegetreden tot het Wodanseck-bestuur. Moet officieel op de ledenvergadering nog benoemd worden. Wodanseck komt van ver. Er was zelfs even sprake van dat ´we´ zouden ophouden te bestaan, maar gelukkig, mede door de toeloop bij de eerste selectie en zeker ook door een initiatief als dit, kunnen we er weer wat van maken. Deze stap is daarom ook voor ons erg belangrijk.”

Vervolgens is het tijd voor ´het tekenmoment´. Er worden handen geschud en onder toezicht van de aanstormende jeugd handtekeningen geplaatst ter bevestiging van een mooi ´samenwerkings-initiatief´.

Wodanseck strijdend ten onder
Uit HoogenLaag van zaterdag 14-10-2017

WOLFHEZE Voor Wodanseck was het aan het einde van het seizoen spannend of er afscheid moest worden genomen van een eerste elftal. Lang was het zelfs onzeker of de club nog zou voortbestaan in de jaargang 2017-2018. Maar met vereende krachten en de terugkeer van een aantal versterkingen kon trainer Frank de Vries met genoegen toezien dat hij zelfs met een selectie van maar liefst 19 spelers aan de slag kon. Hoewel de resultaten nog niet helemaal parallel lopen met het niet aflatend enthousiasme van de groep, wordt er toch weer gevoetbald op het lommerrijke sportpark en gestreden voor de punten. Dat was zeker ook tegen het bezoekende EFC´58 het geval en had een puntendeling de verhoudingen beter weergegeven. Maar na ruim 100 (!) minuten strijd ging de ploeg uit Ermelo toch met de 1-2 zege en de drie punten aan de haal.

Dick Martens

De teleurstelling was na het laatste fluitsignaal dan ook groot bij de thuisclub. Spelers ploften in het gras, of staarden wezenloos voor zich uit. „Ik denk toch, hoewel ik vond dat we niet geweldig speelden, dat we minimaal een punt verdienden”, aldus nieuwkomer en ´aanjager´ Martijn van Gessel. „Vooral na rust zat het ons ook niet echt mee. We raakten paal en lat en hun keeper redde ook een aantal keren fraai. Jammer dat een paar individuele foutjes je dan uiteindelijk fataal worden.”

ONRUST Beide ploegen begonnen niet goed aan het de wedstrijd. Er heerste in alle linies onrust, er werd veel gemopperd en te weinig ´gewoon´ gevoetbald. De bezoekers beperkten zich tot afwachten en het spelen van ´de lange bal´ en het spel van de thuisclub verzandde te vaak in balverlies en onnauwkeurigheid. Kansen en laat staan doelpunten waren schaars. Bij rust waren die dan keurig over beide ploegen verdeeld. Al na 5 minuten keek de thuisclub tegen een 0-1 achterstand aan, nadat Joey Vermaat optimaal profiteerde van defensieve Wolfhezer wanorde. Maar na ruim 20 minuten was het Thom van Dijk die vanaf de strafschopstip beide ploegen weer naast elkaar schoot (1-1).

ALUMINIUM Na rust speelde Wodanseck duidelijk voor de winst en had daar op basis van het vertoonde spel ook het meeste recht op. Vol opportunisme werden de voorwaartsen, Van Dijk, Van Gessel en Lukas de Vries gezocht. Aan het aanvalstrio had de Ermelose defensie de handen meer dan vol. ´De muur´ wankelde een paar keer, kreeg hulp van het aluminium bij inzetten van , maar bleef wonderwel overeind. Maar de bezoekers deden dat ook nog eens gesterkt door de 1-2 die inmiddels ook al op het scorebord stond. Na een uur spelen was het Wodanseck-aanvoerder Laurent Cornielje die, in de ogen van de scheidsrechter binnen het strafschopgebied wat te stevig ingreep. De strafschop werd vervolgens onberispelijk binnen geschoten.

RISICO „We zijn al snel risico's gaan nemen”, legt trainer de Vries uit. „We hebben daaruit ook de nodige kansen gecreëerd, maar hadden pech in de afronding. Maar we hebben er zeker na rust alles aan gedaan om minimaal nog een punt hier te houden. Jammer dat je dan toch nog, weliswaar strijdend ten onder gaat.”

Een toonbeeld van die strijd was ook vleugelspits van Gessel. Zwetend en met een besmeurde broek likte hij zijn wonden. „Een verwijt dat er geen strijd is geleverd kan ik de ploeg niet maken. Toch is het wel de eerste wedstrijd waar ik een slecht gevoel aan over hou. We hebben te weinig gedaan met de mogelijkheden die we wel degelijk kregen. Maar aan de andere kant doen we, hoewel dat in de stand nog niet tot uiting komt, wel gewoon mee en hebben we zeker een selectie waar rekening mee gehouden zal worden. Ik heb het hier geweldig naar mijn zin. Er wordt voor en met elkaar gestreden en na afloop is het ook nog gewoon gezellig. Ik ben dan ook blij dat ik de overstap heb gemaakt. En de punten? Ach, die gaan er zeker ook nog komen.”

Leuk artikel in De Gelderlander van Remco Kock, oud eerste elftalspeler, over Wodanseck n.a.v. de wedstrijd tegen OVC´85
lees het artikel HIER.